سعدی شیرازی از شاعران پرآوازه ایران زمین، در سال ۶۰۶ هجری قمری در شیراز چشم به جهان گشود. او را مشرف الدین مصلح بن عبدالله بن مشرف نام نهادند، که بعدها به سعدی تخلص یافت.

این شاعر بزرگ که به استاد سخن و پادشاه سخت در سرزمین پارسی معروف است، آثار بسیاری در نظم و نثر نگارش کرده که شهرت جهانی دارند.

از بیوگرافی سعدی اطلاعات موثقی در دسترس نیست و قدیمی ترین منابع نیز، اطلاعات را از آثار خود او اقتباس کرده‌اند. برخی از اهل ادب معتقدند او در آثارش برای تاثیر بیشتر کلام آن‌ها را مبالغه کرده است.

در این مطلب، می‌خواهیم با پادشاه سخن ایران زمین آشنا شویم و گذری کوتاه بر بیوگرافی سعدی داشته باشیم. برای بهتر شناختن این شاعر بزرگ سرزمین پارس با ما همراه شوید.

زندگی نامه سعدی، بخش اول: تولد

مورخان بر این باورند سعدی به احتمال زیاد بین ۶۰۰ تا ۶۱۰ هجری قمری (معادل با حدود ۵۹۰ خورشیدی و ۱۲۱۰ میلادی) متولد شده است. با این حال هیچ تاریخ دقیقی از زمان تولد این شاعر بزرگ در دست نیست و صاحب نظران بر اساس آثار او این تاریخ را تخمین می‌زنند.

سعدی در خانواده‌ای اهل علم و ادب دیده به جهان گشود. پدرش از کارکنان دربار اتابک و شاه سعد بن زنگی بود. برخی بر این باورند این شاعر به عنوان حق شناسی، تخلص سعدی را برای خود برگزیده است. پدر او علاوه بر خدمت به دربار، به علوم دینی نیز اشتغال داشت و بزرگترین مشوق سعدی برای یادگیری علم و دین بود. سعدی به کمک پدر، به اطلاعات گسترده ای در زمینه تاریخ و ادبیات دست یافت.

زمان تولد این شاعر، حکمران شیراز سومین پادشاه حکومت اتابکان بود. همانطور که قدرت سلجوقیان روز به روز در حکمرانی کشور ضعیف‌تر می‌شد، سلسله های محلی به وجود می‌آمدند و حکمرانی می‌کردند. اتابکان علاوه بر شیراز، در دمشق، موصل، حلب، بین‌النهرین و آذربایجان نیز قدرتی داشتند.

در بیوگرافی سعدی بی نظمی های زیادی در حکومت دیده می شود؛ اما با تمام این بی نظمی‌ها، او از کوچک‌ترین حوادث درس می‌گرفت و آن‌ها را از چشم نمی‌انداخت.

پدر سعدی در ۱۲ سالگی او از دنیا رفت و جد مادری، مسعود بن مصلح، سرپرستی او را بر عهده گرفت.

زندگینامه سعدی، بخش دوم: سفر و تحصیل

در بیوگرافی سعدی می‌خوانیم پس از اینکه این شاعر مقدمات علوم شرعی و ادب را در شیراز فرا گرفت، در نوجوانی تحت نظر اتابک به بغداد رفت و وارد مدرسه نظامیه شد. این مدرسه به صورت تخصصی افراد را در زمینه فقه و فلسفه پرورش می‌داد. استادان بزرگ همچون سهروردی در این مدرسه، سعدی را پرورش دادند.

بعد از به پایان رساندن دوره آموزش، استاد سخن عزم سفر کرد. سعدی برای کسب علم و دانش و تجربه به سمت حجاز، شام و سوریه حرکت کرد. از آنجا راه خانه خدا را در پیش گرفت. در این بین، ازدواج را تجربه کرد و حاصل این ازدواج فرزندی بود که موجب انس و الفت این شاعر شد. اما پس از چندی بدون دلیل فرزند خود را از دست داد و برای تحمل این درد و رنج دوباره عزم سفر کرد.

سعدی به شهر های مختلفی در تمام نقاط دنیا پا گذاشت و در این شهرها به تدریس و موعظه مشغول شد.

برخی از صاحب نظران نیز سفر او به هندوستان و چند نقطه دیگر از دنیا را هم تایید کرده‌اند و احتمال می‌دهند این سفرها تقریبا ۳۰ سال به طول انجامیده باشد. با این حال مدت زمان سفرها و نقاطی که سعدی به آنجا سفر کرده، هنوز محل بحث و شک است.

در نهایت بعد از گذشت سال‌ها و کسب کوهی از تجارب، شاعر گرانمایه به وطن و شهر خود شیراز بر می‌گردد. در زمان بازگشت او به شیراز، ابوبکر بن سعد، پادشاه اتابکی در شیراز حکمرانی می‌کرد. و به اعتقاد عده‌ای این شاعر تخلص سعدی را از نام این پادشاه گرفته است.

زندگی نامه سعدی، بخش سوم: بازگشت به وطن و تالیف آثار

در ادامه بیوگرافی سعدی، بعد از بازگشت به شیراز، این شاعر شروع به نوشتن و گردآوری آثار خود کرد. اولین اثر مکتوب او، یعنی بوستان در سال ۶۵۵ هجری قمری نوشته شد و آن را به پادشاه وقت، ابوبکر بن سعد زنگی تقدیم کرد.

در بیوگرافی سعدی برخی او را شاعر دربار می‌نامند، با این حال برخی دیگر اعتقاد دارند سعدی به دلیل روابط حسنه ای که با ابوبکر بن سعد داشت به دربار رفت و آمد می‌کرد و به تدوین و تصنیف اشعار خود مشغول بود.

پس از بازگشت این شاعر به شیراز، کتاب بوستان اولین اثری بود که نگارش آن را در سال ۶۵۵ هجری قمری به پایان رساند. کتاب گلستان این شاعر بزرگ، یک سال بعد از نگارش بوستان، در سال ۶۵۶ هجری قمری تدوین شد. سعدی این کتاب را در مدت زمان کوتاهی به پایان رساند.

نگارش دو کتاب در مدت زمانی کوتاه حاکی از آن است که بسیاری از نوشته های سعدی از پیش تر آماده بودند و او آن را گردآوری کرده است.

در بیوگرافی سعدی، از مهارت این شاعر در توصیف زیبا و شاعرانه تجربه های تلخ و شیرین بسیار سخن گفته اند. زبان و مهارت او در استفاده از کلمات موجب شده دیگر نویسندگان و شاعران نیز از این شاعر بزرگ سرمشق بگیرند.

زندگینامه سعدی، بخش چهارم: آثار و ویژگی‌های ادبی

بوستان یا سعدی نامه

کتاب بوستان که آن را “سعدی نامه” می‌نامند، زمانی که سعدی در سفر به نقاط مختلف دنیا بود سروده شده است. این اثر که در قالب مثنوی است، از نظر وزن و قالب آن را حماسی به حساب می آورند. با این حال محتوای آن بیشتر در زمینه اخلاق و تربیت، سیاست و مسایل اجتماعی است.

یکی از ویژگی‌های بارز آثار سعدی که موجب گستردگی آن بین مردم دنیا شده، روانی و سادگی آثار اوست. بوستان در کنار زبان روانی که دارد، مفاهیم عمیق اخلاقی را به چالش می کشد.

بوستان از یک دیباچه و ده باب تشکیل شده است. هرکدام از باب ها موضوع خاصی دارند به عنوان مثال: در تواضع، در عدل و تدبیر، در شکر بر عافیت و…

کتاب بوستان نزدیک به ۴ هزار بیت دارد و نسخه‌های فراوان از آن منتشر شده است. بوستان را می‌توان کتابی اخلاقی و آموزشی دانست که سعدی آرمان‌شهر خود را در آن توصیف می‌کند.

گلستان سعدی

گلستان که بسیاری آن را تاثیرگذارترین کتاب نثر در ادبیات فارسی می‌دانند، یک سال بعد از بوستان به نگارش درآمد.

در بیوگرافی سعدی، آمده است که او این کتاب را به سعد بن ابوبکر زنگی، ولیعهد جوان حکومت اتابکان تقدیم کرده است.

گلستان با داشتن نثری آهنگین و منظم در ۸ باب نوشته شده است. گلستان را مجموعه‌ای از حکایت‌های مستقل که حاوی اندرزها و جملات قصار است می‌دانند.

هنر داستان گویی سعدی در این کتاب، آن را بین تمام اقشار جذاب کرده و کسی از خواندن آن دچار ملامت نمی شود.

گلستان در واقع به نوعی آینه‌ای از جامعه زمان اوست و در آن اوضاع فرهنگی و اجتماعی مردم با شاعرانگی خاص سعدی به تصویر کشیده شده است.

قطعه مشهور بنی‌آدم در باب اول گلستان: “در سیرت پادشاهان” آمده است و با داشتن مضمون انسان دوستانه‌اش توجهی جهانی یافته است. این قطعه بر سر در ورودی تالار ملل سازمان ملل متحد در نیویورک با خط نستعلیق دیده می‌شود.

بیوگرافی جابر بن حیان (زندگینامه بزرگان)

جابر بن حیان یکی از دانشمندان، فیلسوفان و کیمیاگران بزرگ تاریخ کشور است که در دوران حیات خود کارهای بزرگ علمی انجام داده و «پدر علم شیمی» نام گرفته است. دوستان عزیز سایت پرورش افکار در این مقاله قصد داریم به شرح زندگی نامه جابر بن حيان این فیلسوف بزرگ و نامی که در دوران حکومت اُموی زندگی می کرده، بپردازیم. لطفا با ما همراه باشید.

زندگی نامه جابر بن حیان

نام کامل این دانشمند بزرگ، ابوموسی جابر بن حیان می باشد. تاریخ تولد دقیق وی مشخص نیست، اما به صورت احتمالی وی در حدود سال ۱۰۰ هجری شمسی که برابر با سال ۷۲۱ میلادی می باشد، در دوران حکومت اُموی ها در شهر توس واقع در استان خراسان به دنیا آمد. پدر جابر، یک داروساز بود و به خاطر اقداماتی که برای براندازی حکومت اموی ها انجام داده بود دستگیر و اعدام شد.

جابر بن حیان، پس از مرگ پدرش و زمانی که نوجوان بود، به نوشته هایی که از پدرش به جا مانده بود، علاقه زیادی پیدا کرد. به همین دلیل تصمیم گرفت حرفه ی پدر خود را ادامه دهد.

جابر بن حیان در یادگیری علوم دیگر نیز شور و اشتیاق فراوانی از خود نشان می داد، به گونه ای که علاقه ی زیاد وی به کسب دانش باعث شد، به مرکز علمی جهان که آن زمان در کوفه قرار داشت، مهاجرت کند. تعداد زیادی رساله و کتاب از جابر بن حیان در سال های پس از مرگ وی باقی مانده بود که سبب شد توجه کیمیاگران اروپایی به دانش وی جلب شود و سال های متعدد از نوشته های او به عنوان منبع استفاده کنند.

کتاب ها و رساله های جابر، تاثیر بسیار زیادی بر تغییر نگرش کیمیاگران اروپایی داشت به گونه ای که جابر بن حیان را «پدر علمی شیمی» نامیدند؛ و بسیاری از روش های این علم مانند تقطیر همچنین برخی از ابزارهای مورد نیاز علم شیمی مانند انبیق و قرع را به این دانشمند برجسته ی ایرانی نسبت داده اند.

برخی از دیدگاه های علما درباره ی جابر بن حیان

بسیاری از عالمان در رابطه با جابر بن حیان عنوان کرده اند که وی یک نویسنده، فیلسوف، حکیم و ریاضیدان بزرگ است که آثار ارزشمند فراوانی از خود بر جای گذاشته است.

احمد فؤاد اهوانی در یک مقاله ی طولانی که در نشریه «المجلة» در کشور مصر منتشر کرده است، در رابطه با جابر بن حیان می گوید: «این حکیم و فیلسوف بزرگ، یکی از مشهورترین و بزرگ ترین عالمان دنیا است، و اولین شخصی است که قواعد علم تجربی را کشف و تثبیت کرده و همچنین اولین کسی است که توانسته آن را آشکار کند».

دکتر محمد یحیی هاشمی، تحت عنوان یک مقاله درباره ی این حکیم بزرگ نوشته است: «با توجه به مطالعات وسیعی که در آثار مختلف جابر بن حیان در علم شیمی به جا مانده است، به صورت واضح مشخص است که وی شاگرد امام جعفر صادق می باشد».

برتلو، شیمیدان فرانسوی که به «پدر شیمی سنتز» شهرت دارد، بسیار تحت تاثیر جابر بن حیان قرار گرفته بود و در مورد او می گوید: «جابر بن حسان در علم شیمی دارای همان پایه و مقامی است که ارسطو در منطق داراست»

جورج سارتن نیز در مورد او می گوید: «به جرات باید جابر بن حیان را یکی از بزرگ ترین دانشمندان در صحنه ی علوم در قرون وسطی دانست»

شاگردی امام جعفر صادق (ع)

برخی اعتقاد دارند که جابر بن جیان یکی از بزرگ ترین شاگردان ششمین امام شیعیان، امام جعفر صادق (ع) بوده است، البته شایان ذکر است که ایشان نیز خود را شاگرد این امام بزرگوار می دانسته، او امام صادق (ع) را شخصی والا و مهربان می یافت و قادر نبود از وجود ایشان جدا و بی بهره بماند.

لازم به ذکر است که برخی از دانشمندان، مسئله ی شاگرد بودن جابر بن حیان نزد امام جعفر صادق (ع) را به طور کلی رد کرده اند، برخی دیگر نیز ابراز کرده اند که به هیچ وجه در این مورد مطمئن نیستند.

عقیده ی جابر بن حیان درباره ی فلزات

به اعتقاد جابر بن حیان، فلزهای اصلی شامل هفت نوع می باشد. این فلزها عبارت هستند از: نقره، مس، آهن، طلا، قلع، سرب و جیوه. با توجه به تعبیر جابر بن حیان، فلزهای ذکر شده پایه و اساس صنعتی کیمیاگری را تشکیل می دهند. در واقع قانون های علم کیمیا با توجه به این فلزها شکل گرفته است.

برخی از دستاوردهای جابر بن حیان

این فیلسوف بزرگ ایرانی در زمان حیات خود در زمینه های کیمیاگری، نجوم، اخترشناسی، پزشکی، فلسفه و فیزیک به دستاوردهای بزرگی رسیده که به نام وی ثبت شده است.

از این قبیل می توان به برخی از وسایل آزمایشگاهی که وی اختراع کرده است، مانند انبیق و قرع اشاره نمود. وی اولین کسی است که گوگرد یا اسید سولفوریک را از تکلیس زاج سبز و حل گازهای به دست آمده در آب، کشف کرد و نام آن را «زینت الزاج» نامید.

کشف مواد شیمیایی بسیاری مانند نیتریک اسید، سیتریک اسید (جوهر لیمو)، هیدروکلریک اسید، تیزاب (از جمله اندک موادی است که طلا را در خود حل می کند)، استیک اسید (جوهر سرکه) و معرفی کردن فرآیندهای تقطیر و تبلور که هر دوی آن ها به عنوان پایه های اصلی شیمی امروزی به شمار می آیند، در شمار برخی از یافته های جابر بن حیان می باشد.

البته لازم به ذکر است که جابر بن حیان یافته های فراوان دیگری نیز داشته است، که از این جمله می توان به جلوگیری از زنگ زدن آهن، روش های استخراج و خالص سازی طلا، رنگرزی و نم ناپذیر کردن پارچه ها، حکاکی روی طلا و تجزیه مواد شیمیایی اشاره کرد. جالب است بدانید جابر «قلم نوری» را نیز اختراع کرده است. جوهر این قلم در تاریکی نیز از خود نور تولید می کند.

نوام چامسکی کیست؟
او یک استاد زبان‌شناسی و فیلسوف آمریکایی است که در دهه پنجاه قرن گذشته زبان‌شناسی را متحول کرد.

اورام نوام چامسکی در 7 دسامبر 1928 در فیلادلفیا، پنسیلوانیا، ایالات متحده آمریکا به دنیا آمد، او یک زبان شناس و فیلسوف، با نظریه مهم در زبان شناسی، بسیاری از کتاب های مهم، و کمک به روانشناسی شناختی و فلسفه ذهن و زبان،  و چامسکی را یکی از مهم‌ترین تأثیرات انقلاب شناختی و فلسفه تحلیلی در زمان خود می‌دانند و آثار و دستاوردهای او را به علوم رایانه و ریاضیات نیز رسانده‌اند،  چامسکی را پدر زبان‌شناسی می‌نامند . بیش از 100 کتاب در زمینه زبان شناسی، فلسفه و سیاست.

زندگی اولیه و تحصیلات نوام چامسکی
نوام چامسکی در یک خانواده یهودی طبقه متوسط ​​به دنیا آمد.والدینش ویلیام و السی از روسیه به آمریکا مهاجرت کردند.او در دوران ابتدایی تحصیل کرد و زبان عبری را در کودکی آموخت.نوشتن را از جوانی شروع کرد.در ده سالگی. سال‌هاست که سرمقاله‌ای برای روزنامه مدرسه نوشت و در آن صحبت کرد. درباره سقوط شهر بارسلون در جنگ داخلی اسپانیا و ظهور حزب فاشیست در اروپا و چامسکی در سنین پایین به تنهایی سفر کرد. او 13 ساله بود که به تنهایی به نیویورک رفت، با ولع مطالعه کرد و به جامعه دیگری نگاه کرد و با جامعه یهودی متعلق به طبقه کارگر ارتباط برقرار کرد و این تجربیات بر دیدگاه های سیاسی بعدی او تأثیر زیادی گذاشت. [1] [3]

چامسکی در سال 1945 زمانی که 16 سال داشت در دانشگاه پنسیلوانیا تحصیل کرد، تنها دو سال در آنجا ماند و آن را به سمت سیاستی که به آن علاقه داشت رها کرد و از اینجا ورود خود را به زبان‌شناسی آغاز کرد. او با زلیگ هریس زبان شناس و یکی از بنیانگذاران زبان شناسی ساختاری آمریکایی آشنا شد و چامسکی از او آموخت و علاوه بر تحصیل فلسفه نزد نلسون گودمن و ناتان سالمون، ریاضیات را نیز نزد ناتان فاین خواند.

چامسکی سرانجام در سال 1949 مدرک لیسانس خود را در رشته زبان شناسی گرفت و مدرک کارشناسی ارشد و دکتری خود را به ترتیب در سال های 1951 و 1955 دریافت کرد.

زبان شناسی نوام چامسکی
نوام چامسکی پس از اتمام تحصیلات تکمیلی خود به عنوان استاد و عضو هیأت علمی مؤسسه فناوری ماساچوست درآمد و در سال 1957 کتاب معروف خود را در زمینه زبان شناسی منتشر کرد که نام آن «ساختارهای نحوی» است و از طریق آن مفهوم زبان را تغییر داد. در کودکان، بنابراین مفاهیم رایج در میان دانشمندان آن زمان بر این باور بودند که زبان از ایده های رفتاری الهام می گیرد و کودکان تازه متولد شده با ذهنی خالی به دنیا می آیند و زبان را با یادگیری و تقلید به دست می آورند، اما چامسکی این باور را رد کرد و معتقد بود که انسان ها با توانایی ذاتی در درک قواعد دستوری تشکیل دهنده زبان به دنیا می آید و وقتی کودک به دنیا می آید از توانایی خود این غریزه در یادگیری زبان بهره می برد.

چامسکی نظریه زبان‌شناسی خود را در سال 1965 پایه‌گذاری کرد و آن را در کتاب «جنبه‌های نظریه نحو» منتشر کرد و سپس در سال 1975 کتاب «ساختار منطقی نظریه زبان‌شناختی» را منتشر کرد و تمام کارهای بعدی او در زبان‌شناسی از ایده او حمایت کرد. زبان در انسان چیست و این مطالعات و نظریه ها تاثیر زیادی بر علم زبان گذاشتند.روانشناسی و علوم شناختی و حتی انسان شناسی، جامعه شناسی و عصب شناسی.

فعالیت سیاسی نوام چامسکی
نوام چامسکی در عرصه های سیاسی فعال بود و نظرات او محل بحث و هیجان بود و در ادامه اجمالی از فعالیت ها و نظرات سیاسی او را مشاهده می کنید:

نوام چامسکی گرایش سوسیالیستی لیبرتارین را پذیرفته است.
چامسکی در سال 1967 در مجله نیویورک مقاله ای با عنوان “مسئولیت روشنفکران” نوشت و در آن با جنگ ویتنام مخالفت کرد و در تظاهرات آمریکا علیه دخالت آمریکا در جنگ شرکت کرد.
در سال 1979 چامسکی طوماری را در حمایت از حقوق آزادی بیان رابرت فاوریسون، یک مدرس فرانسوی که استفاده از اتاق‌های گاز برای شکنجه در اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها را انکار می‌کرد، امضا کرد و نظر او در مورد این موضوع برای مدتی شهرت او را در اروپا مخدوش کرد.
چامسکی در سال 1983 کتابی با عنوان مثلث سرنوشت ساز درباره مناقشه اسرائیل و فلسطین نوشت و در مورد استفاده آمریکا از این درگیری برای منافع خود صحبت کرد و در سال 1988 از فلسطین دیدن کرد تا شاهد تأثیر اشغالگری صهیونیست ها بر فلسطین باشد.
چامسکی در طول زندگی خود چندین کتاب سیاسی و مقالات زیادی منتشر کرد.

بررسی سیاست خارجی جمهوری فرانسه گواه آن است که در نگاه حکومت‌های مختلف آن، فرهنگ و دیپلماسی فرهنگی دارای جایگاه و اهمیت بوده است. کتاب به عنوان صنعت فرهنگی که مخاطبان بین‌المللی را هدف قرار می-دهد در زمره ابزارهای عمده فرهنگی برای جذب و نفوذ فرانسه در کشورهای دیگر محسوب می‌شود. صنعت کتاب امروز از صنایع فرهنگی پیشرو فرانسه در زمینه صادرات به شمار می رود و عملکرد ناشران نقش مهمی در تبیین و نمایاندن فرهنگ فرانسوی در خارج از کشور دارد. مراکز و شبکه‌های فرهنگی فرانسه در چارچوب برنامه‌های راهبردی و اجرایی دیپلماسی فرهنگی، از طریق پشتیبانی ترجمه و ترویج سفر نویسندگان فرانسوی‌زبان در سراسر جهان از صنعت کتاب حمایت می‌کنند. از نظر سیاست‌گذران حوزه کتاب فرانسه، نویسندگان حاملان عمده نفوذ فکری و فرهنگی فرانسه به شمار می‌روند.این مقاله با رویکردی توصیفی و تاریخی به دنبال پاسخ‌گویی به این سؤال است که چگونه دولت فرانسه از رهگذر بهره‌گیری از صادرات کتاب درصدد تقویت دیپلماسی فرهنگی خود در کشورهای فرانسوی‌زبان آفریقا برآمده است؟ فرضیه مقاله حاضر آن است که دولت فرانسه از رهگذر صادرات کتاب و ادبیات فرانسوی به‌عنوان یکی از منابع اصلی قدرت نرم در عرصه دیپلماسی فرهنگی با جذب مخاطبان به‌ویژه در کشورهای فرانسوی‌زبان قاره آفریقا به صادرات از طریق رسانه کتاب به انتقال فرهنگ، ادبیات و هنر برای ارائه تصویری مثبت از این کشور در عین تداوم هژمونی می‌پردازد.

مطالعه یکی از ارکان اصلی زندگی و بقای انسان‌ها است. انسان به وسیله مطالعه وتفکر می‌اموزد که چگونه در برابر نا ملایمات و مشکلات به زندگی خود ادامه میدهد. چگونه زندگی و حیات خود و دیگر انسان‌ها را راحت تر و مرفه تر کنند بنابراین مطالعه افراد در جامعه هم برای خود فرد سودمند است و هم برای جامعه بشری مفید است. در دین مبین اسلام و کلام الله مجید کسب علم و دانش و به تبع آن، مطالعه و کتابخوانی از ارزش و اعتبار خاصی برخوردار است. مطالعه از آنجایی ارزش و اهمیت می‌یابد که معجزه پیامبر اکرم (ص) کتاب بوده و وحی الهی و پیام الهی در قالب کتاب بر مردم ابلاغ شده است و در این کتاب مقدس هم اولین آیاتی که بر پیامبر (ص) نازل شده با امر به خواندن و الفاظ علم و قلم همراه شده است. پژوهش حاضر جایگاه مطالعه در اسلام را مورد بررسی قرار داده است. دراین پژوهش با تکیه بر آیات و روایات، روش‌های مطالعه صحیح را مطرح نموده و در راستای ترویج فرهنگ توسعه مطالعه وکتابخوانی راهکارهایی را ارائه نماید. در این پژوهش نشان داده می‌شود که در اسلام کتاب و مطالعه به عنوان یک استراتژی بی‌بدیل برای رشد و تعالی فرد و جامعه مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه به روش کتابخانهای انجام شده که جهت گردآوری مطالب آن از منابع کتابخانهای استفاده شده است. در این پژوهش از روشی نظام مند استفاده می‌شود. وسعی براین بود که آیات و روایات را تحلیل نموده و در راستای تبیین و توضیح بحث مورد مطالعه از آن‌ها استفاده شود.

همچنين که در روايات اسلامي کتاب به عنوان ميراثي عظيم و ماندگار و عنصري شگرف و با ارزش در عرصه زندگي بشر معرفي شده است زيرا کتاب همچون دريچه اي است به سوي جهان شگفت انگيز علم و معرفت و مطالعه راهي است بسيار ساده و عملي براي پرورش استعدادهاي خداداد انسان و آموزش و علوم و فنوني که او را در مسير رشد و تکامل راهنمايي کند و اگر بتوانيم مطالعه را در انسان به صورت عادت در بياوريم ديگر ارتباط او با جهان دانش و آگاهي سخت نخواهد بود و بدون هيچ زحمتي خواهد توانست از راه مطالعه درک و انديشه خود را نسبت به جهان هستي رشد و تعالي بخشيد، زيرا انسان هيچ گاه بي نياز از مطالعه نبوده است همانطور که رهبر معظم انقلاب در سخنان خود فرمودند: امروز کتابخواني و علم آموزي نه تنها يک وظيفه علمي بلکه يک واجب ديني است که بايد در جامعه اسلامي همگاني و فراگير شود. البته در همه مراحل مطالعه و علم آموزي و نگارش و انتقال آن به ديگران ، در هر عصر و زماني، جهت گيري انسان بايد به سمت پروردگار و در پرتو ي انوار معنوي و معارف و رضاي الهي باشد در اين جهت روايتي از پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم ) بدين مضمون نقل شده است : صاحب قلم را روز قيامت در تابوتي آتشين که با قفل هاي آتشين بسته شده است ، بياورند، پس نگاه کنند که قلم را در چه جهت به جريان انداخته است ، اگر قلم را در اطاعت و رضاي الهي به کار گرفته باشد، از تابوت بيرون آورده مي 1 شود.